بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ ﴿۲۲۵﴾
آيا نديدهاى كه آنان در هر واديى سرگردانند
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ ﴿۲۲۶﴾
و آنانند كه چيزهايى مىگويند كه انجام نمىدهند
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ ﴿۲۲۷﴾
مگر كسانی كه ايمان آوردهاند و عمل صالح انجام میدهند و ياد خدا بسيار میكنند و به هنگامی كه مورد ستم واقع میشوند به دفاع از خويشتن (و مؤمنان) برمیخيزند (و از ذوق شعری خود كمک میگيرند) و به زودی آنها كه ستم كردند میدانند كه بازگشتشان به كجاست
سوره شعراء
تدوین: رضا عبدی
انتهای پیام